... " Zauroczenie " ...

Słońce za kotarą skryte,
Rozkłada ramiona z iskier,
Nie zahacza o płynący czas,
Omija rzeki,
Drwi z pulsującej ziemi, nabrzmiałej od krwi przodków,
Bawi się czyimś życiem,
Przecina liny, niczym Mojry,
Nie daje chwili na odpoczynek.
Ucieczka nie równa się  z powrotem,
Pamięć zawodzi nad tymi, którzy boją się zapomnienia,
Iskry parzą duszę czarne od popiołów zniszczonych miast,
Promienie oślepiają nikczemne spojrzenia,
Zostali ślepcy łaknący jasności,
Przecież tu jestem i świecić będę zawsze - uśmiechnęło się słońce.

WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE!